Soorten prostatitis bij mannen

Prostaataandoeningen zijn een van de meest voorkomende en verraderlijke ziekten bij mannen ouder dan 40 jaar. In eerste instantie realiseren patiënten zich misschien niet eens dat er een probleem is, maar na verloop van tijd worden de symptomen voelbaar. Als u niet op tijd een arts raadpleegt, wordt prostatitis chronisch en kunnen er complicaties optreden. Afhankelijk van de ernst, oorzaak en aard van het beloop worden verschillende soorten prostatitis onderscheiden.

Soorten prostatitis volgens de vorm van voorkomen:

• pittig;
• chronisch;
• latent.

Welk soort prostatitis treedt op als gevolg van:

• herpetisch;
• bacterieel;
• berekenend;
• stagneert;
• besmettelijk;
• etterig;
• chlamydia;
• schimmel;
• gonorroe;
• vezelig.

Classificatie

Geconfronteerd met zo'n onaangename ziekte van het urogenitale systeem als een ontsteking van de prostaat, vragen veel mannen zich af waarom prostatitis bij hen optrad.

Het begrijpen van de etiologie van de ziekte helpt bij het stellen van een nauwkeurige diagnose en bevordert effectieve preventie.

Volgens het stroomformulier

Volgens de vorm van zijn beloop is prostatitis verdeeld in acuut, chronisch en latent, waaronder catarrale, folliculaire en parenchymale (etterende) soorten.

De volgende vormen van de ziekte worden onderscheiden:

• Bij catarrale prostatitis ervaart het mannelijk lichaam urinewegstoornissen en ongemak in de schaamstreek. Dit is het meest voorkomende type acute prostatitis.
• Folliculaire prostatitis wordt gekenmerkt door symptomen zoals pijn in de lies of anus, verhoogde lichaamstemperatuur en ernstige urineproblemen (dysurie). In een meer geavanceerde vorm, wanneer de patiënt een bezoek aan de arts uitstelt, treedt acute pijn op tijdens het urineren en treedt urineretentie op.
• Parenchymale prostatitis - een abces met etterende inhoud vormt zich in het lichaam van de prostaatklier. In dit geval treedt koorts op, scherpe pijn verschijnt met een frequente drang om te plassen. De temperatuur stijgt tot 39-40 °C, de ontlasting wordt bijna onmogelijk.

Acute prostatitis

Acute prostatitis is een aandoening waarbij er sprake is van een ontsteking van de prostaatklier, die in korte tijd optreedt en wordt gekenmerkt door verschillende symptomen. Zwelling van de klier treedt op, veroorzaakt door de negatieve effecten van pathogene microflora. Pathogene bacteriën verstoren de integriteit van weefsels en veroorzaken zelfs in rust voortdurend ongemak in het bekkengebied.

Er zijn verschillende manieren waarop infectie de prostaatklier kan binnendringen:

• voor ontsteking van het rectum - de lymfogene route;
• na infectieziekten - hematogene;
• rechtstreeks door de urethra - canaliculair.

Overmatige ophoping van inhoud in de prostaat creëert uitstekende omstandigheden voor de proliferatie van bacteriën, wat verschillende complicaties veroorzaakt:

• abces;
• prostaatadenoom;
• prostaatkanker;
• verlies van potentie;
• onvruchtbaarheid.

De symptomen van prostatitis zijn zo pijnlijk dat de patiënt dringend een arts moet raadplegen voor hulp. Als dit niet op tijd gebeurt, wordt prostatitis chronisch, wat veel moeilijker te genezen is. Antibacteriële therapie in combinatie met medicijnen die het immuunsysteem versterken, bestrijdt de ziekte effectief.

Chronische prostatitis

Symptomen van chronische prostatitis worden meestal gedetecteerd tegen de achtergrond van congestie in de prostaatklier, als gevolg van een onbehandelde acute ziekte. Komt meestal voor bij mannen ouder dan 50 jaar die geen hulp hebben gezocht en zelfmedicatie hebben gebruikt. Velen van hen ondervonden complicaties als gevolg van bijkomende ziekten. Bovendien is op deze leeftijd niet iedereen seksueel actief genoeg, waardoor de afscheiding dikker wordt en stagneert in de prostaat, wat leidt tot disfunctie. Onderbroken geslachtsgemeenschap veroorzaakt ook vochtstagnatie. Volgens modern onderzoek ervaart ongeveer 40% van de mensen die symptomen van chronische prostatitis ervaren, erectieproblemen.

Chronische prostatitis heeft in de regel milde symptomen die alleen optreden tijdens een exacerbatie. Patiënten melden doffe pijn in de liesstreek, die erger wordt na inspanning en aan het eind van de dag. Vaak straalt de pijn uit naar de onderrug, het scrotum en het perineum. Er wordt frequent urineren opgemerkt, vooral 's nachts, de stroom is intermitterend en de stroom is scheef.

Geslachtsgemeenschap wordt minder lang, er wordt een onvolledige erectie opgemerkt en soms treedt er pijn op in de kop van de penis. Onvruchtbaarheid wordt meestal aangetroffen bij mensen met chronische prostatitis; impotentie komt praktisch niet voor in dit stadium van de ziekte. Soms is er een verandering in de kleur van de geslachtsorganen; door een onjuiste bloedcirculatie worden ze paars.

Elk van de symptomen van prostatitis wordt erger als het niet wordt behandeld. De aandoening is vergelijkbaar met manifestaties tijdens het acute beloop van de ziekte. Verzwakte immuniteit, stress, verwaarlozing van het dieet, slechte gewoonten - dit alles leidt tot verergering en verslechtering van de aandoening.

Vaak leidt de chronische vorm tot het optreden van symptomen van ziekten zoals blaasontsteking, nierziekte en adenoom. Het risico op urolithiasis en de vorming van een kwaadaardige tumor neemt toe. Vaak is het pathologische proces vrijwel asymptomatisch en wordt het volledig per ongeluk ontdekt tijdens laboratoriumtests die verband houden met een andere ziekte.

Vanwege het voorval

Er zijn veel redenen die de ontwikkeling van prostatitis met een infectieuze en niet-infectieuze etiologie veroorzaken, evenals predisponerende factoren. Vanwege hun voorkomen worden de volgende soorten prostatitis onderscheiden:

• bacterieel;
• berekenend;
• stagneert;
• besmettelijk;
• etterig.

Een sedentaire levensstijl, frequente onderkoeling, zeldzame seksuele activiteit, onderbroken geslachtsgemeenschap, roken, alcoholmisbruik, stressvolle situaties - al deze omstandigheden beïnvloeden de stagnatie van secreties in de bloedvaten van de prostaatklier en in de bloedvaten die ernaast liggen. Prostatitis wordt in verschillende vormen geclassificeerd, afhankelijk van de redenen voor het optreden ervan.

Bacteriële prostatitis

Bacteriële prostatitis wordt veroorzaakt door bacteriën die op verschillende manieren de prostaatklier binnendringen. Dit kan één type bacterie zijn of een groep daarvan. De ziekte kan worden veroorzaakt door:

• schimmels;
• gonokokken;
• Koch-stok;
• chlamydia;
• meerdere soorten bacteriën tegelijk.

Het ontstekingsproces wordt meestal geassocieerd met de penetratie van bacteriën veroorzaakt door seksueel overdraagbare aandoeningen in de prostaat. Chaotische seks met frequente partnerwisselingen en zonder het gebruik van bescherming leidt tot ziekten zoals gonorroe, chlamydia en schimmelinfecties. Bovendien wordt de ontwikkeling van pathologie vergemakkelijkt door een afname van de immuniteit als gevolg van verstoring van werk en rust. Slechte gewoonten zoals roken, alcohol drinken, een sedentaire levensstijl, enz. verminderen ook de immuniteit.

De meest voor de hand liggende symptomen die gepaard gaan met bacteriële prostatitis zijn onder meer een brandend gevoel, pijn en troebele afscheiding tijdens het plassen. De geur van urine is onaangenaam. Algemene symptomen die gepaard gaan met intoxicatie worden waargenomen: duizeligheid, zwakte, misselijkheid, koorts. Er is pijn tijdens de ejaculatie en soms is er bloed aanwezig. Bij chronische bacteriële prostatitis wordt het plassen frequenter en verschijnt er geelachtige of groenachtige afscheiding uit de geslachtsorganen.

Berekende prostatitis

Bij ernstige prostatitis vormen zich stenen in de kanalen van de prostaatklier. Deze vorm van de ziekte is zeer complex en gaat gepaard met hevige pijn. Conglomeraten zijn er in verschillende oorsprong: fosfaten, oxalaten, met een overwicht van calcium en eiwit.

Er zijn twee redenen voor de vorming van stenen in de kanalen: stagnatie van de inhoud van de klier en terugvloeiing van urine naar de prostaat.

Stagnatie wordt in verband gebracht met verschillende factoren die de normale uitstroom van uitgescheiden vocht verstoren. Langdurige seksuele onthouding, hyperplasie, de aanwezigheid van een tumor die de kanalen afsluit, en een sedentaire levensstijl leiden tot stagnatie van secreties en verstoring van het vasculaire en lymfatische systeem.

Urinereflux wordt veroorzaakt door een storing van de sluitspier, die ontspant, en urine stroomt zowel naar buiten als naar binnen. De aanwezigheid van stenen en zand in de blaas draagt bij aan de ontwikkeling van stenen in de prostaatkanalen. Ze worden daar met urine naartoe vervoerd, bezinken en blijven groeien, waardoor uiteindelijk de uitlaat wordt verkleind. Sluitspierdisfunctie kan het gevolg zijn van genitale verwondingen en chirurgische ingrepen.

In eerste instantie is de berekende vorm van prostatitis asymptomatisch; naarmate de stenen groeien, verschijnen de symptomen en nemen ze toe. Er is pijn in de onderbuik of het scrotum, uitstralend naar de billen en onderrug. Pijn in rust wordt niet waargenomen en treedt alleen op tijdens lichamelijke activiteit, ontlasting en urineren, maar ook tijdens geslachtsgemeenschap en tijdens het lopen.

Grote stenen met scherpe randen beschadigen het kanaal tijdens hun beweging, wat niet alleen tot pijn leidt, maar ook tot het vrijkomen van bloed in de urine en ejaculaat. Wonden van stenen kunnen gemakkelijk geïnfecteerd raken, en dan zal een ernstige prostatitis infectieus worden.

Na ongeveer een maand, bij ernstige prostatitis, wordt het functioneren van het hele lichaam verstoord, voelt de persoon zich onwel, ervaart slapeloosheid, verhoogde vermoeidheid en prikkelbaarheid.

In vergevorderde stadia van de ernstige vorm van prostatitis wordt na een volledig diagnostisch onderzoek medicatie voorgeschreven en een chirurgische behandeling uitgevoerd om conglomeraten te verwijderen.

Congestieve prostatitis

Het stagnerende type prostatitis treedt op als gevolg van het vasthouden van secreties in de prostaatklier. Meestal worden dergelijke problemen waargenomen bij mannen met zittend werk die geen sport beoefenen. Als gevolg van lichamelijke inactiviteit is de bloedcirculatie in de bekkenorganen verstoord, heeft de prostaat last van onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen, treden er stagnatie en ontstekingen op. Als er niets wordt gedaan, wordt de ziekte chronisch en veroorzaakt veel ongemak.

Congestieve prostatitis wordt veroorzaakt door een onregelmatig seksleven of de volledige afwezigheid ervan. In dit geval moeten mannen de klier zelf van de afscheiding bevrijden, maar overdrijven het niet, omdat regelmatige masturbatie schade kan veroorzaken als gevolg van onvolledige ejaculatie. Veel echtgenoten hebben voor zichzelf een methode gevonden om zwangerschap te voorkomen, zoals onderbroken geslachtsgemeenschap. Dit leidt ook tot onvolledige ejaculatie en de ontwikkeling van ontstekingen.

Soms is de provocerende factor onderkoeling of spataderen. Afwijkingen in de structuur van de prostaatklier kunnen ook stagnatie veroorzaken. Regelmatige oververhitting van het bekkengebied en constante obstipatie hebben een negatieve invloed op de productie van secreties. Afhankelijk van de factoren die de ziekte veroorzaken, zijn er verschillende soorten congestieve prostatitis.

• Veneuze prostatitis. Het komt voor bij mensen die last hebben van spataderen aan de onderste ledematen. Deze ziekte treft alle organen in het bekken als gevolg van een onjuiste bloedcirculatie.
• Congestief. Ontwikkelt zich met gedeeltelijke lediging van de prostaatklier. Geleidelijke overstroming leidt tot stagnatie.
• Chronisch. Het ontstaat wanneer een verkeerde levensstijl een gewoonte is geworden. Als er niets wordt gedaan om de situatie te veranderen, wordt de ziekte chronisch. Het komt vaker voor bij alleenstaande mannen die al op volwassen leeftijd aan obesitas lijden, wanneer de anamnese gecompliceerd wordt door bijkomende ziekten. In dit stadium wordt de prostaat vaak groter, wat bij onderzoek gemakkelijk te bepalen is.
• Besmettelijk. Het sluit zich aan bij een bestaande ontsteking van de prostaat wanneer een infectie het urogenitale systeem binnendringt.

De symptomen van prostatitis die optreden, worden veroorzaakt door moeite met plassen, pijn in de lies, overbelasting tijdens de stoelgang en verzwakte seksuele activiteit. Als gevolg van deze symptomen, bij congestieve vormen van prostatitis, ontstaat een slechte gezondheid, prikkelbaarheid, neemt de prestatie af en wordt de slaap verstoord.

Infectieuze prostatitis

Micro-organismen die tekenen van acute prostatitis kunnen veroorzaken, zijn onder meer Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Proteus, Eltirococcus, Klebsiella. Er zijn bacteriën die constant in het lichaam aanwezig zijn, maar in een slapende toestand leiden ze niet tot ontstekingsprocessen. Bij het penetreren door de urethra op het slijmvlies van de prostaatklier begint het proces van ontwikkeling en reproductie van micro-organismen, resulterend in een ontsteking. Willekeurige en onbeschermde seks zorgt er ook voor dat schadelijke bacteriën het lichaam binnendringen.

Kenmerkende symptomen zijn pijn in het scrotum, perineum, onderbuik, onderrug, pijn en een brandend gevoel in het bekken. Moeilijkheden met urineren, acute urineretentie treedt op. Naast de genoemde symptomen die gepaard gaan met het infectieuze type prostatitis, kunnen constipatie, afscheiding uit de urethra, hemospermie en pijn tijdens de ejaculatie optreden.

Dit is een gevaarlijke ziekte die, zelfs in de vroegste stadia, een infectie van een seksuele partner kan veroorzaken, kan leiden tot algemene bloedvergiftiging of de ontwikkeling van pyelonefritis en blaasontsteking.

Purulente prostatitis

Purulente prostatitis ontstaat meestal wanneer een bacteriële infectie de prostaat binnendringt. De ziekte komt voor in vier fasen.

• Catarrale. Ontwikkelt zich na een acute respiratoire virale infectie, keelpijn of griep. Er is etterende inhoud in de urine. Er is een branderig gevoel als de blaas leeg is. Patiënten merken een verzwakking van de potentie op. Bij het proces dat met dit type prostatitis gepaard gaat, zijn de oppervlakkige weefsels van de prostaat betrokken.
• Focaal. Het proces strekt zich uit tot klierweefsel. De kanalen zwellen op, de uitstroom wordt verstoord. De klier wordt groter door de ophoping van pus erin, die vrijkomt in de urine. De lichaamstemperatuur stijgt.
• Parenchymateus. Het bindweefsel is bij het proces betrokken, de zwelling wordt nog groter en de temperatuur kan oplopen tot 40 °C. De barstende pijn in de anus geeft geen rust en er wordt een valse drang om te poepen gevoeld.
• Abces. De meest verraderlijke vorm van prostatitis. De temperatuur daalt sterk, er is overvloedige aanwezigheid van pus en ondraaglijke pijn. Deze fase kan gecompliceerd worden door peritonitis en kan fataal zijn.

Purulente prostatitis kan gecompliceerd worden door symptomen en ziekten zoals paraproctitis, paracystitis, abces en sepsis. Meestal worden deze pathologieën operatief behandeld en omvatten ze het verwijderen van etterende wallen.

Diagnostiek

De diagnose van de soorten prostatitis is niet bijzonder moeilijk en begint met het verzamelen van een anamnese, die helpt om het beeld van de ziekte nauwkeuriger te begrijpen. Vervolgens wordt een rectaal onderzoek uitgevoerd, waarbij de grootte van de klier wordt bepaald, de aard van de pijn wordt bepaald en de aanwezigheid van zwelling en verharding wordt gedetecteerd.

Om een juiste diagnose te stellen, worden laboratoriumtests voorgeschreven:

• urinetest;
• urinecultuur met AB-gevoeligheidstest;
• algemene bloedtest;
• analyse van prostaatsecretie;
• biochemische bloedtest;
• rectaal onderzoek.

Aanvullende diagnostiek omvat instrumentele onderzoeksmethoden. Allereerst wordt er een echografie uitgevoerd; indien nodig worden aanvullend MRI en TRUS voorgeschreven. Relatief recent is er een nieuwe PET-onderzoeksmethode verschenen; het wordt als het meest informatief beschouwd.

Behandeling van ontstekingen

Urologen behandelen alle soorten prostatitis. Traditionele methoden zijn goed, maar alleen in combinatie met medische voorschriften en met toestemming van de behandelend arts.

Eerst moet u de oorzaak achterhalen die de ziekte heeft veroorzaakt, en pas daarna kan een symptomatische behandeling worden uitgevoerd.

• Actieve antibacteriële therapie helpt prostatitis te genezen. Parenterale toediening van antibiotica is het meest effectief.
• Bij hevige pijn zijn pijnstillers en diuretica geïndiceerd.
• Voor constipatie worden laxeermiddelen voorgeschreven.
• Bij hevige pijn en moeite met plassen worden novocaïneblokkades geplaatst.
• Een kuur met vitaminetherapie en immunocorrectors is geïndiceerd.
• Het is de moeite waard om een speciaal dieet te volgen dat gekruid, zout en gerookt voedsel uitsluit.
• Bedrust is voorgeschreven.

Lokale procedures omvatten zitbaden met water met een temperatuur die twee graden hoger is dan de lichaamstemperatuur. Klysma's worden gemaakt met een kruidenafkooksel van ontstekingsremmende kruiden met toevoeging van 1% verdovingsmiddel, terwijl de inhoud langzaam in de darmen wordt gebracht en daar blijft zolang de patiënt het kan verdragen.

Fysiotherapeutische behandeling heeft ook een gunstig effect op het herstel van de prostaatfunctie. Prostaatmassage is verboden bij acute prostatitis, maar wordt aanbevolen bij chronische prostatitis. Om de stofwisseling, normale bloedcirculatie te herstellen en zwelling te verlichten, worden UHF en magnetron voorgeschreven.

Als het plassen lange tijd wordt uitgesteld, wordt een katheter geïnstalleerd. In sommige stadia van de ziekte is een chirurgische behandeling geïndiceerd om de etterende zakjes te openen en drainage aan te brengen.

De behandeling van acute prostatitis duurt enkele weken tot een maand. Meestal wordt een gunstig resultaat waargenomen. Als de ziekte gecompliceerd is geworden of een chronisch stadium heeft bereikt, zal het proces complex en lang zijn en enkele maanden duren.

Tijdens de behandeling zijn beperking van seksuele activiteit en het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen geïndiceerd.

Een medisch fysiotherapeutisch apparaat helpt bij het genezen van prostatitis. Het elimineert effectief de symptomen van prostatitis, kan verminderde seksuele activiteit herstellen, elimineert pijn, verlicht zwelling en ontsteking. Het apparaat kan thuis worden gebruikt voor de behandeling en preventie van ziekten van de bekkenorganen.

Het apparaat verlicht de spierspanning, verbetert de spermaproductie, versterkt de bloedvaten en voorkomt de ontwikkeling van andere mogelijke ziekten in het bekken. Het apparaat, dat wordt gebruikt om prostatitis bij mannen te behandelen, is eenvoudig in gebruik, voorzien van een regelaar voor verwarmings- en trilstanden en werkt op netstroom. Dankzij de compacte afmetingen kan het apparaat onder alle omstandigheden worden gebruikt.

Hoe de ontwikkeling van de ziekte voorkomen?

Preventie van verschillende soorten prostatitis is, net als elke andere ziekte, het handhaven van een gezonde levensstijl, het vermijden van slechte gewoonten en het hebben van een uitgebalanceerd dieet. Als bij u de diagnose prostatitis is gesteld, mag u de lichaamsbeweging niet verwaarlozen. Als er een ontstekingsuitbraak optreedt, moet u onmiddellijk een arts raadplegen om de oorzaak weg te nemen en te voorkomen dat de infectie zich naar andere organen verspreidt.

Je moet een fatsoenlijke levensstijl leiden en regelmatig seks hebben met een vaste partner. Het is belangrijk om de persoonlijke hygiëne van de geslachtsorganen niet te vergeten en de regelmatige preventieve onderzoeken door een uroloog niet te verwaarlozen. Als een man weet wat prostatitis kan zijn en tegelijkertijd een passieve levensstijl leidt, moet hij oefeningen doen die het optreden van congestie in het bekken voorkomen.

Laten we het samenvatten

Afhankelijk van de oorzaken en kenmerken van het beloop worden acute en chronische vormen van prostatitis gediagnosticeerd. Een aparte groep omvat het chronisch bekkenpijnsyndroom. Acute prostatitis wordt gekenmerkt door klinische manifestaties zoals koude rillingen, koorts en pijn. De chronische vorm manifesteert zich mogelijk op geen enkele manier of heeft een vaag beeld: slecht plassen, pijnlijke pijn in het bekkengebied, die, naarmate zich complicaties voordoen, kan leiden tot impotentie en verlies van vruchtbaarheid.

Acute prostatitis ontstaat plotseling en is gemakkelijk te diagnosticeren. Daarentegen treedt chronische prostatitis op in golven, waarbij perioden van remissie en exacerbatie worden afgewisseld. In chronische gevallen kan het identificeren van pathogene microben bepaalde problemen veroorzaken. Foci van infectie die optreden in het urogenitale systeem veroorzaken complicaties in de vorm van ziekten van de organen die anatomisch grenzen aan de prostaatklier. Afhankelijk van wat voor soort prostatitis werd gediagnosticeerd, schrijft de uroloog een gedifferentieerd behandelingsregime voor.