Symptomen en tekenen van prostatitis bij mannen en de behandeling ervan

Ziekten van het urogenitale systeem bij mannen zijn moeilijk te behandelen en komen vaak terug. Prostaatpathologieën beïnvloeden de hormonale niveaus, de emotionele toestand, de erectiele en urogenitale functie.

De behandeling van prostatitis bij mannen wordt gecompliceerd door het feit dat de stoornissen zich in de vroege stadia van de ontwikkeling praktisch niet symptomatisch manifesteren. De eerste tekenen verschijnen wanneer de ziekte gevorderd is. Vroegtijdige diagnose en een adequaat voorgeschreven therapiekuur zijn de sleutel tot een gunstige prognose in de strijd tegen pathologie.

Wat is prostatitis

Op enkele uitzonderingen na verwijst de term ‘prostatitis’ naar chronische of acute ontsteking van de prostaatklier. Manifestaties van prostatitis bij mannen zijn vergelijkbaar met de symptomen van andere pathologieën van het urogenitale systeem. Het proces leidt tot obstructie van klierweefsel en het optreden van de volgende aandoeningen:

• Dysurische aandoeningen.
• Verminderd seksueel verlangen.
• Erectiestoornissen.
• Pijn syndroom.

De ziekte veroorzaakt de vorming van verklevingen en littekens. Het metabolisme en de bloedcirculatie in de weefsels verslechteren geleidelijk. Er treden onomkeerbare veranderingen op die alleen door middel van een operatie kunnen worden gecorrigeerd. Er zijn verschillende soorten stoornissen, afhankelijk van de etiologie en het ontwikkelingsstadium.

Categorieën prostatitis

Ontsteking van de prostaatklier rijpt tegen de achtergrond van congestie in het bekkengebied. Het proces wordt snel chronisch. De gunstige tijd voor behandeling is het vroege stadium van de ziekte.

Medische naslagwerken beschrijven 4 soorten ziekten, met karakteristieke symptomen en manifestaties:

• Categorie I—Acute prostatitis.De katalysator is een infectie die het weefsel is binnengedrongen, letsel en onderkoeling van de klier. De ontsteking treedt plotseling op en duurt 3-4 dagen. Zonder de noodzakelijke therapie wordt het chronisch. Manifestaties:
  1. warmte,
  2. koorts,
  3. pijn in het bekken- en lumbale gebied,
  4. bedwelming van het lichaam.
  Als het beloop ongunstig is, gaat de ziekte door in een etterende vorm, gevaarlijk voor het menselijk leven.
• Categorie II—Chronische bacteriële prostatitis.Het begint met een exacerbatie. Reden voor optreden: onderbroken antibioticakuur, zelfmedicatie. Ontsteking vindt plaats in een latente vorm, zonder zichtbare manifestaties, totdat het immuunsysteem zo verzwakt dat de infectie een verergering van de ziekte veroorzaakt. De behandeling begint met antibiotica en NSAID's.
• Categorie III—Chronische prostatitis/chronisch bekkenpijnsyndroom (CP/CPPS).Een ziekte die is gemuteerd door een acute ontsteking van de prostaatklier. Verstoringen ontwikkelen zich langzaam, onomkeerbare veranderingen treden op, wat leidt tot weefselobstructie. Congestieve ontstekingen zijn op hun beurt verdeeld in twee subgroepen:
  1. Categorie IIIa - Chronische prostatitis/chronisch bekkenpijnsyndroom met tekenen van ontsteking.Het wordt gekenmerkt door uitgesproken manifestaties: lichte koorts, oplopend tijdens een exacerbatie tot 38-38, 5°. Kenmerkende symptomen van mannelijke prostatitis: verslechtering van de erectie, hemospermie, langdurige geslachtsgemeenschap zonder orgasme, verminderd urineren.
  2. Categorie IIIb - Chronische prostatitis/chronisch bekkenpijnsyndroom zonder tekenen van ontsteking.In dit geval worden de manifestaties uitsluitend gediagnosticeerd met behulp van instrumentele onderzoeksmethoden.
• Categorie IV—Asymptomatische (asymptomatische) chronische prostatitis.Het wordt beschouwd als een slecht begrepen ziekte met een onvolledig begrepen etiologie. Sommige vooraanstaande urologen hebben een leeftijdsgebonden oorzaak van de ziekte gesuggereerd. Er zijn geen symptomen van pathologie.

Het is moeilijk om prostatitis te genezen, zelfs in een vroeg stadium. Om stabiele remissie te bereiken, zal het nodig zijn om de oorzaken te elimineren - katalysatoren, om te gaan met complicaties en gevolgen die zich voordoen.

Waarom is prostatitis gevaarlijk?

Ontsteking van de prostaatklier is een ernstige pathologie die de gezondheid van mannen beïnvloedt. Mogelijke complicaties en gevolgen van de ziekte:

• erectiestoornissen- Littekens en verklevingen, het gevolg van ontstekingen, verhinderen de normale bloedstroom in de holle vaten. Tegelijkertijd verslechtert het vermogen van de prostaat om testosteron te verwerken. Het seksuele verlangen neemt af. In de acute periode veroorzaken wrijving en ejaculatie pijn. Al het bovenstaande veroorzaakt verslechtering van de erectie. In sommige gevallen wordt volledige seksuele impotentie gediagnosticeerd.
• Onvruchtbaarheid— chronische ontstekingen treffen niet alleen de prostaat, maar verspreiden zich ook naar aangrenzende delen en organen van het urogenitale systeem. Vaak manifesteren degeneratieve aandoeningen zich in het ligament: testikels + klierweefsel. De kwaliteit en het volume van de spermatogenese verslechteren. Zwanger worden van een man met vergevorderde prostatitis is problematisch.
• Ontwikkeling van gerelateerde ziekten- ontstekingen kunnen zich verspreiden naar aangrenzende organen van het urogenitale systeem:
  1. urethraal kanaal,
  2. blaas,
  3. nieren,
  4. scrotum
  Gelanceerde processen hebben een negatieve invloed op de activiteit van het lichaam en veroorzaken problemen bij het plassen, waaronder acute urineretentie. Ontwikkelt: nierfalen, varicocele, hydrocele, urethritis, blaasontsteking, enz.
• Dood— het gevaar van overlijden bestaat bij een etterende ziekte. Als de behandeling van acute mannelijke prostatitis niet tijdig begint en er etterende formaties verschijnen die zich ontwikkelen tot een abces, is het leven van de patiënt in gevaar. Een gescheurde holte richting het rectum leidt tot algemene intoxicatie en kan de dood tot gevolg hebben.

In ernstige omstandigheden is een operatie vereist. In tegenstelling tot adenoom of kwaadaardige hyperplasie wordt een operatie uiterst zelden voorgeschreven en garandeert deze geen preventie van terugval.

Welke arts behandelt prostatitis?

Het hangt allemaal af van de manifestaties van de ziekte. De uroloog blijft de belangrijkste. Het is deze specialist die zich bezighoudt met pathologieën van het mannelijke urogenitale systeem, inclusief ontsteking van de prostaat. Bij sommige overtredingen zal het nodig zijn om artsen met een andere specialisatie in te schakelen.

De huidige klinische richtlijnen geven de noodzaak aan om het volgende te bevorderen:

• Psychiater– er is hulp nodig als pijn en andere uitingen een psychologische afwijzing van seksuele relaties veroorzaken, impotentie zonder lichamelijke aandoeningen.
• Immunoloog— langdurige antibacteriële en medicamenteuze therapie veroorzaakt een zware klap voor het lichaam. De beschermende functies en het vermogen om infecties te weerstaan zijn verminderd. Sommige vormen van prostatitis beginnen met auto-immuunziekten. In elk van deze situaties is de hulp van een immunoloog vereist.
• Chirurg— het openen van etterende abcessen, het uitvoeren van TUR, prostatectomie en het verwijderen van verkalkingen wordt gedaan door een specialist. De hulp van een chirurg zal nodig zijn om verklevingen in de zaadleiders te verwijderen en de voortplantingsfunctie te herstellen.

Een dergelijk aantal specialisten dat nodig is voor de volledige genezing van de patiënt bewijst op overtuigende wijze dat het onmogelijk is om prostatitis alleen te genezen, laat staan om van complicaties af te komen. Gekwalificeerde hulp is vereist.

Hoe prostatitis te herkennen

De verraderlijkheid van de ziekte ligt in het feit dat de ontsteking zich gedurende een lange periode asymptomatisch in een latente vorm ontwikkelt. De eerste tekenen van prostatitis worden vaak toegeschreven aan: vermoeidheid, radiculitis, ziekten van het urogenitale systeem. De pijn stopt na het innemen van een pijnstillend of krampstillend tablet. Maar de ontsteking van de prostaatklier gaat door totdat de stoornissen mondiaal worden. Een man gaat naar de dokter, waar hij een onaangename diagnose krijgt.

Toch is de meest effectieve manier om van prostatitis af te komen een vroege diagnose en onmiddellijke behandeling. De kans op volledige genezing bedraagt ongeveer 80%.

Om ontstekingen van andere ziekten te onderscheiden, worden verschillende diagnostische tests uitgevoerd:

• Rectale methode— de arts onderzoekt de structuur van de klier door een vinger in de anus te steken, waardoor eventuele afwijkingen en afwijkingen kunnen worden geïdentificeerd.
• Echografie en TRUS— Echografiediagnostiek blijft de onderzoeksstandaard vanwege de lage kosten en beschikbaarheid ervan. De monitor toont een losse structuur van de klier, wat wijst op een ontsteking; het is mogelijk om verkalkingen en andere tekenen van prostatitis te detecteren.
• Klinische en biochemische tests van bloed en urine- de aanwezigheid van een ontsteking aantonen en ook een infectieus agens identificeren.
• Spermagram- verminderde vitaliteit en snelheid van sperma, karakteristieke tekenen van congestieve prostatitis en obstructie van klierweefsel. Bij een infectieziekte worden bacteriën en ziekteverwekkers in het ejaculaat aangetroffen.
• MRI en PET-CT- de meest betrouwbare diagnostische methoden. Vanwege de hoge kosten wordt onderzoek alleen voorgeschreven als de resultaten van eerder uitgevoerde tests onduidelijk zijn en als er kanker wordt vermoed.

Tomografie onthult tekenen van prostatitis in een vroeg stadium, wat met andere diagnostische methoden niet haalbaar is. Als afwijkingen in het functioneren van de prostaat worden vermoed, blijft MRI het instrumentele onderzoek dat de voorkeur heeft.

Hoe lang duurt de behandeling

Verhalen over een wonderbaarlijke bevrijding in een paar dagen zijn niets meer dan verhalen. Er is geen snelle manier om prostatitis te behandelen. Nadat u een ontsteking heeft vastgesteld, moet u zich afstemmen op langdurige therapie en radicale veranderingen in eetgewoonten en levensstijl. Alleen in dit geval zal het mogelijk zijn om de ziekte te verslaan.

Moderne en effectieve methoden voor de behandeling van prostatitis hebben het mogelijk gemaakt de therapieperiode te verkorten. Met een geïntegreerde aanpak kunnen binnen 2-3 maanden significante verbeteringen worden bereikt.

Artsen hebben geleerd om te gaan met de gevolgen van prostatitis. Unieke therapiemethoden helpen onvruchtbaarheid te elimineren, de normale erectie te herstellen en het seksuele verlangen te vergroten.

Nadat u een stabiele remissie heeft bereikt, zult u regelmatig kruidengeneesmiddelen moeten nemen, fysiotherapiesessies moeten bijwonen ter preventie en de gezondheid van mannen op andere manieren moeten behouden.

Hoe wordt prostatitis behandeld?

Er is geen effectieve pil, na inname zullen alle onaangename symptomen verdwijnen. Binnen de traditionele geneeskunde bestaat zo'n wondermiddel ook niet. De beste methoden voor de behandeling van prostatitis bij mannen met bewezen effectiviteit omvatten een geïntegreerde aanpak: medicatie + fysiotherapie + onconventionele methoden.

Officiële geneeskunde biedt conservatieve behandeling. Na het voltooien van de cursus verdwijnen onaangename symptomen en negatieve manifestaties van de ziekte. In de tweede fase is het de taak om de opgetreden complicaties te elimineren.

Geavanceerde niet-invasieve methoden hebben de kansen op een gunstig resultaat van de ziekte vergroot. In niet meer dan 10-15% van de gevallen is een operatie nodig.

Met behulp van medicijnen

Conservatieve therapie wordt uitgevoerd gericht op het elimineren van symptomen. De volgende groepen medicijnen worden voorgeschreven:

• NSAID's- verlicht ontstekingen, hitte en koorts. Ze hebben een licht analgetisch effect. Wanneer prostatitis begint, is een kortdurende behandeling met ontstekingsremmende medicijnen en vitamines nodig om de klier in normale toestand te houden. De medicijnen zijn verkrijgbaar in zetpillen, tabletten en injecties.
• Antibiotica- ontworpen om infectieuze of bacteriologische ontstekingsfactoren te elimineren. Het behandelingsregime voor prostatitis wordt voorgeschreven nadat de ziekteverwekker is geïdentificeerd en de resistentie tegen antibiotica is getest. Het verloop van de behandeling is 7-10 dagen. In ernstige gevallen wordt de therapie verlengd tot twee weken.
• Hormonen- aanbevolen als de gebruikelijke medicatie geen enkel voordeel heeft opgeleverd, evenals bij een afname van het seksuele verlangen als gevolg van een gevorderde ziekte. Behandeling met hormonen in een vroeg stadium is verboden. De medicijnen worden ingenomen onder strikt toezicht van een uroloog.
• Symptomatische medicijnen- Om pijn te elimineren, neem acetylsalicylzuurtabletten. Spasmen worden verwijderd door een krampstillend middel. Bij aanhoudende hevige pijn is blokkade met een verdovingsmiddel geïndiceerd.
• Vitaminenen medicijnen om de prostaatfunctie te behouden. Tijdens de remissieperiode wordt het aanbevolen om medicijnen te nemen om de stofwisseling te normaliseren en de bloedtoevoer naar de klierweefsels en de sapproductie te verbeteren. Voor dit doel worden kruidengeneesmiddelen voorgeschreven. Om het immuunsysteem te versterken is een complex van vitamines en mineralen aangewezen.

Zelfmedicatie is gevaarlijk en doet meer kwaad dan goed. Voordat u een van deze geneesmiddelen gebruikt, moet u een uroloog raadplegen.

Met behulp van fysiotherapie

Prostatitis wordt gekenmerkt door uitgebreide congestie in het bekkengebied, wat de therapie aanzienlijk bemoeilijkt. Het innemen van medicijnen blijkt niet effectief te zijn, omdat de actieve componenten eenvoudigweg niet via de bloedvaten naar de prostaat kunnen worden afgeleverd.

Om de effectiviteit van medicamenteuze behandeling te vergroten, wordt fysiotherapie onmiddellijk nadat de exacerbatie is verlicht, opgenomen in de behandeling van prostatitis bij mannen.

Naast traditionele elektroforese worden de volgende technieken voorgeschreven:

• UHF en magnetron.
• Magnetotherapie.
• Modder therapie.
• Galvanisatie.
• Ultrafonoforese.
• Laserbehandeling.
• Warmte therapie.

De meeste van de genoemde procedures zijn opgenomen in het complex van technieken die bij spabehandelingen worden gebruikt. Contra-indicaties voor fysiotherapie blijven: acute periode van ontsteking, ontwikkeling van tumortumoren, individuele intolerantie bij de patiënt.

Natuurlijke remedies

Moderne methoden voor de behandeling van prostatitis combineren steeds vaker officiële methoden met alternatieve geneeswijzen. In de oudheid behandelden onze voorouders prostatitis met kruideninfusies, afkooksels en bijenproducten. De ziekte zelf verdween niet, maar de onaangename symptomen werden verlicht.

Sommige methoden zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven:

• Apitherapie— Bijenteeltproducten worden gebruikt om ontstekingen te elimineren en het immuunsysteem te versterken. Honing is een natuurlijk antibioticum. Gebruikt bij de behandeling: dood, propolis, was, stuifmeel, gif. Kompressen en honingmassage, tincturen worden gemaakt.
• Kruidencollecties- urologische verbindingen worden in apotheken verkocht en u kunt ze zelf bereiden. Kruiden behandelen urinewegaandoeningen, verlichten ontstekingen en verlichten pijn. Sommige planten zijn goede antiseptica. Afkooksels en thee worden uit de collecties bereid en toegevoegd bij het bereiden van compotes en tincturen.

Vroeger waren er geen ziekenhuizen of apotheken. Kwalen werden aangepakt met behulp van de gaven van ‘Moeder Natuur’. Na het voorschrijven van een medicijnkuur zal de uroloog zeker een van de alternatieve geneeswijzen aanbevelen: kruidengeneeskunde of apitherapie.

Alleen een geïntegreerde aanpak van de strijd tegen prostatitis zal voor eens en voor altijd van de ziekte afkomen. Het succes van de behandeling hangt af van een vroege diagnose en een zorgvuldige naleving van de aanbevelingen van de uroloog.